Dag 29: Chicago

[Klik op de foto voor meer foto's]

     

     

Het ontbijt deze morgen was speciaal, maar zo Amerikaans dat we het toch maar eens geprobeerd hebben.  Ipv gewoon ei waren het taartjes met spinazie en ei. Die waren erg lekker.  Verder lagen er ook broodjes met ei en kaas. Je ziet die veel liggen in de supermarkt, dus probeerden we het ook maar eens. Ik vond het veel te zwaar en liet mijn broodje liggen.  Het ei zelf was wel lekker.

We namen nog een koffie mee naar de kamer, want we hadden vandaag tijd. Bovendien was het aan het regenen. We maakten de auto volledig leeg en vulden alvast de valiezen met alle extra's die we weer gekocht hebben. We keken nog wat tv ook, altijd leuk. Zo ochtendnieuws met meerdere presentatoren hebben wij ook niet. Hier is dat zo op elke zender.

Tegen 10u vertrokken we naar een geocache op weg naar het tankstation. Daar tankten we voor 4,19$ maar vol. Het is het goedkoopste was we al tegenkwamen. In Chicago zelf was het meer dan 5!

We kwamen om 11u30 toe bij de Joliet Prison. Die gaat pas open om 12 u, dus we hebben op de parking eerst nog een laatste taartje opgegeten en wat yoghurt.

We mochten voor 12 u binnen en kregen uitleg bij een plannetje over welke gebouwen open zijn, waarvoor ze dienden en vooral ook waar ze gefilmd hebben voor Prison Break. Dat is echt een van onze lievelingsseries. We zagen ze 2 keer, ook een keer op reis met de kinderen. 

De eerste gebouwen waren gedeeltelijk afgebrand en kon je niet in. De gevangenis werd in 2002 gesloten toen de gevangenen overgebracht werden naar de nieuwe gevangenis in Illinois. Alles stond 15 jaar leeg.  Er werd geplunderd en veel met graffiti beklad. De staat bekommerde zich er niet om en de stad ook niet. Sinds 2017 zijn ze een National Historic Site en krijgen ze subsidies om alles te herstellen.

Het was fantastisch om er rond te wandelen.

We zagen allerlei ruimtes. Ze waren allemaal om ter meer vervallen. Net of je liep op een verlaten site. Op de plaatsen waar er gefilmd was, konden we ons nog goed inbeelden waar ze stonden, wat ze deden enz. Echt te gek alweer! Je zag zelfs het gat nog dat ze in de vloer gekapt hadden om te ontsnappen! Ook waar ze buiten rondhingen toen ze 'vrij' waren, waar de broers elkaar voor het eerst zagen. We herinnerden het ons allemaal! Wat ook heel cool was, was dat de telefoons er nog stonden waar ze mee belden in de serie.

Verder konden we in de douches, de eetzaal, de cellen zelf, de bibliotheek, de werkhuizen en isoleercellen. De gevangenis bestond al in 1892 en dat zag je er ook aan. Echt gek dat ze in deze staat open bleef tot 2002, de vrouwen werden gevangen gehouden op het 4de verdiep van de administratieve hoofdblok en mochten enkel op 4 juli naar buiten. Een dag per jaar. Daar zou nu nog al kritiek op komen mocht men zoiets doen.

Toen we naar buiten liepen toonde een soort 'bewaker' ons nog waar het hospitaal was. Dat was nu gesloten voor restauratie, maar werd wel gebruikt in de serie. Hij deed het hekken van de werf open voor ons en we mochten er toch naartoe. Woehoe! Zo kwamen we bij de regenpijp waarlangs ze een touw gespannen hadden om tot aan de prikkeldraad te komen en over de muur te klimmen. Helemaal toppie!

In ons nopjes keerden we na 3uur terug naar de auto.

We stopten op onze weg terug bij Starbucks en dronken ons er een lekkere koele drank op het terras. Bij Whole Foods stopten we om iets te eten te halen. Ze maakten een verse pizza voor ons terwijl we wat aperohapjes met guacamole kochten.

We aten alles smakelijk op in de kamer terwijl we naar het laatste verkiezingsnieuws keken en naar onze serie.

En oh ja, we hebben ook nog ingecheckt. Ik zou het bijna vergeten, maar morgen om 18u stijgen we op. Tijd genoeg dus morgenvoormiddag om alles te sorteren en weg te steken.

De maand zit er op, ja tis heel mooi geweest. We hebben veel gezien van de geschiedenis en de cultuur.

Maar we zijn toch ook blij om naar huis te kunnen en de familie een dikke knuffel te kunnen geven.