Het was me de nacht weer. Rond 3 uur was ik klaarwakker. Airco wat harder gezet, maar ik kon niet meer slapen. Luc lag ook wat te draaien en te keren. Uiteindelijk opgestaan en vandaag zat er wat meer volk bij het ontbijt.Het roerei was zelfs al op, maar ze bracht vers bij, ook al was dat niet erg warm. Ach ja, de philadelphia kaas met aardbeismaak maakte dat weer goed bij mijn bagel. We chatten nog wat en pakten de valiezen in. De eerste keer is dat toch altijd even overdenken waar gaan we wat steken zodat alles overzichtelijk blijft.
We namen elk een koffie to go mee. Maar de koffiebonen waren opeens op want het was net thee. Dan maar de decafiné ook al was die niet echt veel beter. Maar he, we zijn weer in de US dus klagen niet😜
De eerste rit duurde 2 uur. Het verkeer ging vlotjes langs de Interstate. We zagen onderweg vooral veel groene weilanden met af en toe een boerderij met zo'n grote graansilo bij.
Om 11u30 arriveerden we bij Dells Boat Tours. We moesten 3 rondjes op de parking maken tot er gelukkig iemand wegreed. De 'bewaker' in een golfkarretje was ons net komen zeggen dat we beter naar een andere parking reden en dan met een shuttlebus naar hier terug kwamen. Hmm... liever niet. Maar dat was dus niet nodig. We kochten 2 tickets voor de Upper Dells Tour. Die duurt 2 uur. De route voor de Lower Dells kost evenveel en duurt maar 90 minuten.
Toen zagen we de gigantische rij! Van bovenaan de trappen stond tot helemaal beneden aan de boten een rij van mensen tegen elkaar. We konden niet anders doen dan ook aanschuiven. Na een uur in de blakende zon was het nog steeds niet aan ons.
Plots riep de man dat er nog 10 plaatsen waren binnenin de boot. De lui wiens beurt het was wilden die plaatsen niet. Dus wij snel naar beneden en die plekken ingenomen. We konden niet meer naast elkaar zitten, maar achter elkaar. Dat was niet zo erg. Boven op dek was leuker geweest maar niet nog een uur wachten waard.
We vaarden op de Wisconsin rivier die erg breed was en verschillende aftakkingen had. Op de kleine strandjes die we passeerden waren mensen met hun plezierboten aangemeerd. Bijna de hele tijd kregen we uitleg over de rivier en de geschiedenis van Dells Boattours. Een beetje te soms. Als ze niet praatte, kwam ze vragen hoe het was met ons. Velen begonnen een praatje met haar. De gids was een jong meisje dat studeerde aan de universiteit en deed dit om wat bij te verdienen. Hetzelfde met de schipster. Onderweg maakten we twee stops. De eerste was een weg door mooie rotsformaties die volledig groen bekleed waren met mos en varens. Maar de hele meute liep achter elkaar, dus je kon bijna geen deftige foto's nemen. Gelukkig voor ons was op het einde een eettent en souvenirshop waar bijna iedereen nachos kocht. Dus wij keerden gewoon al terug en waren nu voor al de rest zodat we het rijk voor ons alleen hadden. Een tourist trap is deze tocht best wel.
De tweede stop was via een boardwalk langs de oever naar twee rotsen dicht bij elkaar. Hier is blijkbaar vroeger een bekende foto getrokken van iemand die over de kloof sprong. We moesten allemaal naar boven kijken want toen kwam een Duitse scheper die er ook over heen sprong. Iedereen vond het te gek. Wij dachten er het onze van. Via enkele mooie uitzichtpunten wandelden we weer naar de boot en 25 minuten later kwamen we weer bij het beginpunt aan. We wilden wel iets drinken en liepen wat door het dorpje, maar vonden niet echt iets. Vooral amusementsdingen stonden er zoals een Ripley's Believe it or not e.d. We vertrokken dus maar en stelden Google maps in op ons hotel. Normaal zouden we nog 2 parken aandoen, maar daar was geen tijd meer voor door de lange boottocht.
We passeerden snel een Starbucks, dus daar nam Luc een frappucino caramel en ik een blueberry limonade mee voor in de auto.
We moesten ook een eerste keer tanken. Dan begin ik op Gasbuddy te zoeken naar de goedkoopste prijs op de weg en rijden we daar naartoe. De prijs was helemaal correct: 3,25$ per gallon. Ook de ramen kregen een beurt.
Even later passeerden we de staatsgrens. Dus ik zat met mijn gsm in de aanslag maar net toen ik hem weggelegd had omdat we dachten dat er zoals in Wisconsin geen bord zou staan, merkte Luc het op natuurlijk. Er was geen stopplaats voorzien, dus met mijn beste reflex maar snel getrokken.😜
Onze gps verwelkomt ons trouwens iedere keer in een nieuwe staat, echt wel grappig.
Het hotel van vandaag is het goedkoopste van de hele reis, maar we hebben zowaar een living, keukentje en aparte slaapkamer. We kunnen vandaag enkel een burger gaan eten en daar hebben we geen zin on, dus we besluiten wat bij de Walmart te halen en dat op te warmen in het hotel. Ik heb opgevulde ravioli met geitenkaas. Dat is weer eens iets anders.
Met een glaasje wijn smaakt het goed en ondertussen kijken we naar de laatste aflevering van Dexter.
Daarna maken we de blog in orde en beginnen naar het nieuwe seizoen te kijken.
Een hele lange dag en ook soms opschuiven voor een evenement. Maar dat hoort nu eenmaal bij een rondreis denk ik. En zoals altijd: zéér goed beschreven! Goede reis verder!
BeantwoordenVerwijderenSoms moet je wat geduld hebben hè. Ze zouden beter een systeem invoeren om op voorhand je tickets te reserveren via een tijdslot.
Verwijderen