Dag 28: Chicago

[Klik op de foto voor meer foto's]

     

     

Toen ik deze morgen opstond en mijn mails las, zag ik dat er een mail was van mijn kredietkaart dat mijn kaart geblokkeerd was. Gisterenavond hadden we een parking geboekt in Chicago. om die betalen met de cc vroegen ze een postcode. Maar ze hadden 5 cijfers nodig en wij hebben er maar 4. Dus ik had wat geprobeerd met een 0 ervoor, maar niks hielp. Ze dachten dus dat het fraude was. ik moest bellen naar een Belgisch nummer om te deblokkeren. Maar we hebben dit keer een esim en daar kunnen we niet mee bellen. Enfin, een heel gedoe opgestart: uiteindelijk heeft Marie-Laure ons thuis geholpen. Zij belde met haar telefoon en ondertussen via mijn laptop via whatsapp naar mij dan kon die van de bank mij ook horen. Ze had eerst zelf gebeld maar dat was niet voldoende. Ze moesten met mij persoonlijk spreken. Maar gelukkig is het opgelost! 

In het hotel hadden ze ons een website gegeven van alle overdekte garages in Chicago. Daar kon je op voorhand reserveren. En dat klopte dus. Voor 10$ staan we een ganse dag in het stadscentrum geparkeerd. Met het openbaar vervoer zouden we er een dik uur over doen en kostte het ons meer. Dan was de keuze snel gemaakt. 

Na het ontbijt vertrokken we snel op pad want we waren al best wat tijd verloren met al dat geregel van die kaart. Er was natuurlijk een enorme file maar dat was te verwachten. 

De parking lag middenin het centrum. Maar goed dat we op voorhand gereserveerd hadden, want ze was volzet, ook al kostte ze hier nu 21$ per uur. Wat hadden wij een goede deal gemaakt zeg!

We vertrokken op verkenningstocht door de stad via het Millenium park. Daar stond een permanent theater opgesteld. Vanavond was er een muziekvoorstelling. De standjes van eten en drinken stonden al klaar.

Van hieruit was het maar een boogscheut naar de Bean, letterlijk een reusachtige zilveren boon. Iedereen wou er natuurlijk een foto bij. Het was er erg druk. 

Vandaar wandelden we via een ander parkje naar een speciale fontein. Twee grote gemetste zuilen stonden tegenover elkaar en af en toe werden er gezichten op geprojecteerd. Na een tijdje kwam er een straal water uit de mond van die figuren. Tussen de zuilen stond een laagje water waar kinderen allemaal in speelden.

Een beetje verder stond aan de overkant van de straat een bord dat het begin van route 66 uit 1922 aangaf. Dat vond ik nog het leukste eigenlijk. Zeker omdat we het eindpunt in Los Angeles ook al zagen.

We keken ondertussen onze ogen uit naar de vele hoge buildings. Vooral de Trump building viel op. Hij torende boven alle anderen uit en blonk zodanig dat je hem van ver herkende. Het was een makkelijk herkenningspunt want onze parking lag er vlak bij.

We wandelden verder naar het Hard Rock Café. Dat stelde niet zo veel voor, zelfs de ingang viel niet op. Maar er hing een jasje van Bono, dus er was er enen gelukkig. Ook van Prince hing er een paars hemd.

Zo kwamen we terecht op de Magnificent mile met winkels en hoge administratieve gebouwen. Het was al erg warm en we dronken wat en aten een wafel in de schaduw.

Toen we aan de rivier kwamen, daalden we af en wandelden de River Walk langs het water. De volgende brug gingen we er weer op, want daar was een Starbucks en we wilden beiden wel een lekker drankje. Dat namen we mee op onze weg naar de pier. Het was allemaal erg ver wandelen, maar we hielden toch vol.

Op de pier was het ook erg druk. Overal maakten ze reclame om een boottour te doen en dat was erg populair.

We wandelden helemaal tot op het einde tot voorbij het reuzenrad. Een ritje kostte 18$! Vandaar had je een prachtig zicht op de skyline van Chicago.

Het was net happy hour, dus we hebben ons aan de toog een Aperol gedronken. 

Via een voetgangersbrug stapten we weer terug naar de auto.

Op de terugweg was er weer file, maar we lieten de snelweg links liggen en konden daardoor blijven rijden.

We stopten nog bij het royale geboortehuis van de schrijver Ernest Hemmingway ook.

Tot slot reden we voorbij de Walmart en omdat het al laat was, besloten we om daar al eten af te halen. Ik nam spruitjes met pasta en Luc een pot pie.

We moesten ook nog een cadeautje kopen voor Luis zijn verjaardagsfeestje dat zondag al is, dus uiteindelijk waren we weer lang binnen. We kregen niet alles op, ook al smaakte het ons goed. Ondertussen keken we naar onze serie.

Het werd nog een lange avond met blog in orde brengen en douchen.

Morgen onze laatste dag hier alweer...